Ode Aan Het Leven

VAN SCHIMMELKOEKJE TOT PUBLIEKSFAVORIET

ODE AAN HET LEVEN

Dit pareltje was er bijna niet geweest. In de eerste ronde werd hij finaal afgebrand, puur op zijn bescheiden looks; groenig met een wit laagje poeder(suiker). 
Met opgetrokken neus nam ze de eerste hap. 
Verkocht. Hij was vurrukkulluk! Te lekker. Precies de goede bite. Maar of ik wel wat aan de beschimmelde uitstraling kon doen, “hij ziet er niet appetijtelijk uit”.
6 jaar later is de pistachio er nog steeds. 
De aanstichtster, mijn inspiratiebron, mijn muze niet meer. 

Wat begon als collega’s, groeide uit tot supporters van elkaars passie; zij haken, ik -tadaaa, verrassing- bakken. Ze maakte de mooiste creaties. 
Na de opening van onze #milkbar mocht ook Arjan kennismaken met haar uitgesproken karakter. Wekelijks. Het steekspel om de zegels was een plezier om naar te kijken, daar vanachter mijn muurtje. Maar ook het gedraai om welke bakes ze deze keer zou nemen en uiteindelijk steevast de vertrouwde te kiezen. 
Wist je trouwens dat zij de eerste klant was die in het kader van “safe the earth” haar eigen no waste bewaarbakje meenam, “dat levert me toch wel een extra zegel op hè”. 
Het was fijn. We haalden de heks, ik bedoel, het beste in elkaar naar boven. 
Maar deze zomer bleef ze weg. 
Ze had niet zo’n trek meer. Het smaakte haar allemaal niet zo meer. Natuurlijk betrok ik dat meteen op mezelf. Kloppen de recepten nog wel, zijn de samenstelling van de grondstoffen veranderd?
Maar nee, het bleek foute boel. Na al te veel gevechten tegen die kut K te hebben gewonnen, was zij nu aan de verliezende hand. 
En ook deze keer was het de vrouw die ik zo bewonderde, respecteerde en toonbeeld van positiviteit die ik voor me zag staan. Ze was zo dankbaar dat ze al zo oud had mogen worden. Ik kon het niet geloven toen ze dat zei, maar er viel geen sprankeltje sarcasme of ironie af te lezen van haar gezicht. 
Dit was het dus?

Wij kwamen in de rollercoaster van het einde van de winkel terecht en daarmee ook caught up with our own hassle. 
Zo werkt dat blijkbaar. Je denkt dat je nog tijd genoeg hebt, na de sluiting van onze #milkbar had ik immers alle tijd van de wereld. 
Maar dat bleek niet voor haar. 
Nu, aan het einde van ons aardse samenzijn rest mij niets minder dan je te bedanken voor al onze waardevolle momenten samen. 

Lieve Ida bedankt!

 

 

Het lijkt misschien misplaatst om een recept hieronder te plaatsen, maar laat alsjeblieft haar liefde & positiviteit doorleven in de vele pistachio’s die jullie gaan maken met onderstaand recept. 

PISTACHIO
Circa 30 stuks

INGREDIENTS
75 gram amandelmeel
25 gram geschaafde amandelen
100 gram bloem
150 gram poedersuiker

PISTACHESPIJS
50 gram gepelde pistachenoten
50 gram fijne tafelsuiker
1 el eiwit (staat gelijk aan 1/3 vers eiwit)
½ tl rozewater

65 gram eiwit (staat gelijk aan circa 2 verse eiwit)
1 el poedersuiker

150 gram poedersuiker (gezeefd)
50 gram pistachenoten ter decoratie

HANDIG
Kleine ijsschep (kan ook met de dessertlepels)

HOW TO BAKE IT
Voor een goede smaakbeleving maakten wij de pistachespijs altijd een dag van tevoren, zo kon het rozewater goed intrekken. Maar last minute spijs doet het ook goed hoor ;-)
Maal de pistachenoten met de suiker fijn tot een zanderige structuur m.b.v. een hakmolen of keukenmachine. Doe in een kleine kom en voeg het eiwit en rozenwater toe en meng met een spatel tot een gladde pasta en zet opzij. 
Verwarm de oven voor op 175°C graden convectie/ 150°C hetelucht.
Meng in een grote beslagkom het amandelmeel, geschaafde amandelen, bloem, en 150 gram poedersuiker met een spatel door elkaar.
Meng de pistachespijs door het amandelmengsel. Het ziet er waarschijnlijk wat klonterig uit, de spijs zal zich niet geheel vermengen met het amandelmengsel.
Klop de eiwitten met de poedersuiker stijf tot het een mooie glans heeft. Leef je uit als je nu de beruchte test wilt doen door de beslagkom om te keren boven je hoofd. Je mag het ook laten.  
Meng in 2 gedeeltes door het amandelmengsel. Het wordt een plakkerige massa. Maar dan ook echt plakkerig. 
Zet een lage schaal klaar waarin je de poedersuiker over de bodem hebt verdeeld. Maak met de kleine ijsschep bolletjes en bedek ze met poedersuiker (probeer ze zo min mogelijk met je handen aan te raken i.v.m. de stickiness, wij gebruikten handschoenen). Klop ze lichtjes af en leg ze op de bakplaat. Druk er een pistachenoot in. 
Bak de koekjes in circa 13-15 minuten gaar, afhankelijk van je oven. Ze hoeven maar lichtjes verkleurd te zijn aan de randen. 

Vers zijn ze erg lekker, maar een nachtje in de koelkast geeft ze die vertrouwde chewy bite. 

Enjoy them for the Love of it!

 

TAGS: #odeaanhetleven #lieveida #pistachio #jilliewonka