Bijman 2.0

Ik ben tot de geweldige ontdekking gekomen dat ik niet 1, maar 2 bijmannen heb. Sterker nog, nu ik er zo over nadenk, ik ken deze bijman al langer (18 jaar) dan de man van mijn kinderen. En heb lief en leed met hem gedeeld.
En alleen hij weet hoe ik….mijn haar wil.
Maar, wie is er dan eigenlijk de bijman?
…
Ehm
…
Ik dwaal af.

Het is mijn kapper! Maar hij is niet zomaar een kapper, hij is een excellente kapper. De keren dat ik ben vreemd gegaan, pakten niet goed uit.  (voor de mannelijke lezers onder ons, kom nooit, maar dan ook echt nooit, tussen een vrouw en haar kapper!)

Mijn kapper heeft echter 1 handicap, hij heeft Surinaamse roots. Dat maakt het maken van afspraken niet altijd even makkelijk, maar ja, vreemd gaan is geen optie, dus geduld is een schone zaak.

Reden waarom ik het over deze beste man wil hebben is dat hij mijn moeder nu al een hele week “over de zeik” heeft.

Zijspoor: sinds dit voorjaar verft mijn moeder haar haar niet meer wat zorgt voor de nodige gevatte grappen van zoon en kleinzoonlief en de rest van de omgeving. Ondergetekende zou dat dus echt nooit doen…
Ik vind het stoer. Ze is nu bijna helemaal grijs en hoeft nog maar 3 maandjes voordat alles er helemaal uitgeknipt kan worden. 3 luttele maandjes maar.
Maar het is net  al je naderende vakantie. Die laatste loodjes zijn het zwaarst en je wil niets liever dan je vakantie een week vervroegen.
Zo voelt mijn moeder zich denk ik ook. Bij elk knipbeurt moet het korter, maar gaat het haar nog steeds niet snel genoeg. De teleurstelling in haar ogen is bijna voelbaar.

Ik ben nu 23(…) jaar, maar never nooit zou ik durven wat hij afgelopen maandag heeft gedaan. Hij heeft haar keihard afgewezen.

“U bent de volgende keer (nog) niet welkom. U mag wel komen, om haren op te vegen, maar ik ga u niet knippen.
…
…
…
Geduld was het devies
…
…
…
Het werd stil. Ik voelde een kille wind door de zaak heen waaien. Ik durfde nauwelijks oogcontact te maken met mijn moeder. Ik werd opeens “weggebeld” door een belangrijke klant en vluchtte naar buiten. De terugreis in de auto was alles behalve prettig, het ongeloof droop van haar gezicht, was dit echt gebeurd?!
Nu, bijna een week later is mijn moeder ietwat bekomen van de schrik, maar het onderwerp kapper is voorlopig nog verboden terrein.

 Tijdens de maand oktober was dit de limited edition. Maar nu kan je zelf aan de bak!

Spicy Pumpkin Slice

300 gram bloem

200 gram bruine basterdsuiker
170 gram fijne tafelsuiker
175 ml zonnebloemolie (160 gram)
1 tl pompoen seasoning*
·          1/2 tl kaneel
·          1/4 tl gember
·          1/8 tl nootmuskaat
·          1/8 tl piment
1 tl zout
1 tl baking soda
1 tl bakpoeder
175 ml melk
1 ei
185 gram Pompoen puree**
100 gram gehakte Pecannoten
1 tl kaneel

Bakblik25x25cm

Bereiding

Verwarm de oven voor op 175°C.
Doe de bloem, bruine suiker, tafelsuiker, olie, zout en pompoen seasoning in een mengkom.
Mix tot alles goed is opgenomen. Haal 200 gram van het mengsel eruit voor de topping en voeg hier de gehakte noten en kaneel aan toe. Roer kort door en zet opzij.
Voeg aan het overige mengsel de melk, puree, ei, baking soda en bakpoeder toe. Meng op lage snelheid tot er geen klontjes meer zijn.
Bekleed de bakpan met bakpapier en schenk het beslag erin.
Verdeel vervolgens de pecan topping gelijkmatig over het beslag.
Doe in de oven en bak in 35-40 minuten af.

Geniet!

*je kan het jezelf ook makkelijker maken en het vervangen door kant en klare speculaaskruiden

**Ik heb een pompoen geroosterd in de oven en vervolgens gepureerd. Er schijnt echt bij reformzaken pompoenpuree in blik verkrijgbaar te zijn, scheelt weer werk.