Raadselachtig Fenomeen
Deze ochtend vond ik wel een mooie gelegenheid om jullie
hersenen te pijnigen met een raadsel.
Wat klopt er niet in het volgende verhaal:
Het is een gewone zondagmorgen, zoals elke andere zondagmorgen.
Buiten schijnt een twijfelachtig winterzonnetje.
Moeder is beneden druk bezig metCandy Crushen schoonmaken.
Vader slaapt nog is ziek.
Zoon- en dochterlief zijn boven aan het spelen.
Samen.
Ze zijn cupcakes aan het bakken in de blauwe kinderkeuken.
Samen.
Moeder is trots.
Louter kindergelach schalt door het huis.
…
Weet je het al?
Nee?
Er valt boven veel heen en weer getrippel te horen.
Er wordt meer gegiebeld.
Het geluid van de kraan in de badkamer klinkt.
Vader is wakker.
….
Nu?
Vader is nog steeds zijn handen aan het wassen.
…
…
…
Vader lag toch ziek op bed?!
Moeder rent naar boven en wat zij daar aanschouwt valt niet beter te omschrijven dan dat één van de kinderkamers vanaf heden is omgedoopt (…) tot binnenzwembad. De vloer is werkelijk waar geheel(!) bedekt met een laag water.
De twee kinderen kijken hun moeder schaapachtig lachend aan.
Wat dan volgt lijkt rechtstreeks uit de Twilight Zone serie (kennen jullie die nog? Please zeg ja!) te komen.
Het is de raadselachtige verdwijning van twee schatten van kinderen. Tot op de dag van vandaag heeft niemand ooit nog wat vernomen van deze twee lieve kinderkopjes kokjes.
Wat klopt er niet in het volgende verhaal:
Het is een gewone zondagmorgen, zoals elke andere zondagmorgen.
Buiten schijnt een twijfelachtig winterzonnetje.
Moeder is beneden druk bezig met
Zoon- en dochterlief zijn boven aan het spelen.
Samen.
Ze zijn cupcakes aan het bakken in de blauwe kinderkeuken.
Samen.
Moeder is trots.
Louter kindergelach schalt door het huis.
…
Weet je het al?
Nee?
Ik ga door.
Er valt boven veel heen en weer getrippel te horen.
Er wordt meer gegiebeld.
Het geluid van de kraan in de badkamer klinkt.
Vader is wakker.
….
Nu?
Trippelen wordt rennen.
Giebelen wordt hysterisch gelach.Vader is nog steeds zijn handen aan het wassen.
…
…
…
SHIT!
Dit klopt niet!Vader lag toch ziek op bed?!
Moeder rent naar boven en wat zij daar aanschouwt valt niet beter te omschrijven dan dat één van de kinderkamers vanaf heden is omgedoopt (…) tot binnenzwembad. De vloer is werkelijk waar geheel(!) bedekt met een laag water.
De twee kinderen kijken hun moeder schaapachtig lachend aan.
Wat dan volgt lijkt rechtstreeks uit de Twilight Zone serie (kennen jullie die nog? Please zeg ja!) te komen.
Het is de raadselachtige verdwijning van twee schatten van kinderen. Tot op de dag van vandaag heeft niemand ooit nog wat vernomen van deze twee lieve kinder
Einde
Terugkomend op het begin. Wat klopt er niet in dit
verhaal?
Inderdaad, ze waren een taart aan het bakken. Een
cupcakevorm past toch helemaal niet in zo’n kinderoventje. Duhuh.
Fijne zondag.
p.s. Dit verhaal is volkomen non fictie,
overeenkomsten met het leven van de schrijfster berusten op louter toeval.
Creamy Lime Squares*
Ingrediënten
bodem
125 gram bloem
30 gram poedersuiker
¼ tl zout
115 gram koude roomboter
Limoen vulling
280 gram suiker
30 gram bloem
4 eieren
180ml limoensap
2 tl limoenrasp
(2 a 3 druppels) groene levensmiddelen kleurstof
Poedersuiker ter garnering
Vierkant bakblik (20/23cm) bekleed met bakpapier
Verwarm de oven voor op 175°C.
Voor de bodem meng je de poedersuiker, bloem en zout in een kom. Snij de
koude(!) boter in kleine stukjes en kneed
dit met je vingers door het bloem tot je een kruimelig deeg hebt.
Bekleed de bodem van een met bakpapier beklede bakvorm. Het
is een dun laagje, dus het is even passen en meten. Bak
de bodem 20-25 minuten tot het
goudbruin
is.
Haal uit de oven, maar laat de oven aanstaan.
Ondertussen kan je de vulling maken.
Klop de bloem en suiker in
een kom, voeg de eieren 1 voor 1 toe. Zorg dat ze steeds goed zijn opgenomen.
Voeg de rasp en limoensap toe en genoeg groene kleurstof tot je een felgroene
kleur hebt. Mix alles tot je een mooie
egaal mengsel hebt. Klop niet te lang, want dan klop je het te luchtig en krijg je
luchtbelletjes in je beslag. Persoonlijk vind ik dit minder mooi om te zien.
Giet dit mengsel
over de warme korst en doe
het nogmaals 20 minuten in de oven. Het is klaar als de vulling
niet meer wiebelig is. De
bovenkant zal een beetje bruin worden, maar daar zie je straks niks meer door
de poedersuiker.
Laat het geheel
helemaal afkoelen in de bakvorm. Bepoeder de bovenkant ruim met poedersuiker
m.b.v. een zeef. Snijdt in vierkantjes.
Geniet!
Ps. Uiteraard kan je weer naar hartenlust variëren met smaken. Ga wel uit
van een zure vrucht gezien de hoeveelheid suiker.
*Bron: Dit
recept kwam ik op Pinterest tegen.
Reacties
Een reactie posten