Het Heerlijk Avondje Is Gekomen

Hoor wie klopt daar (: kinderen),
Hoor wie klopt daar (: kinderen).
Het is een vreemdeling zeker…nee het was mijn zoon.
Om 05:30u ’s ochtends.
Angstig voor wat er in zijn kledingkast zat, maar vooral enorm nieuwsgierig voor wat er beneden in zijn schoen te vinden zou zijn…
Fijn. Gelukkig ging hier niet een spuugarsenaal aan vooraf van dochterlief…de eerste oliebol van dit jaar bleek geen succes…
Ja lieve kijkbuiskinderen, dit zijn de momenten waarop ik het ouderschap koester, omarm & liefheb. Die twinkeling in hun ogen als ze zien wat er in hun schoen zit maakt dan alles goed. Althans, dat zeggen al die ideale ouders.
Ik niet.
Het enige wat ik wil is: RUST! NAAR BED! SLAPEN!
Zo dat is eruit, laat de rest van deze heerlijke lange zondag maar komen.

Vorige week had ik een geweldig recept voor jullie in petto. Ik was er klaar voor, ik had er zin in. Alles had ik in huis om mijn culinaire CV naar een hoger plan te trekken. Ik had zelfs een nieuwe bakring aangeschaft die ik nu mooi kon uitproberen. Wat kon er nog misgaan?

Precies, niks!
Wrong! Alles dus!
Ik had een heerlijke bodem gebakken van pistache en amandelen (ook wel dacquoise genoemd in de volksmond). En daar kwam de bakring in beeld. Deze moest ik als mal gebruiken om de taart verder in (goddelijke) laagjes af te werken. En daar ging het mis. De ring bleek namelijk niet waterdicht. Dus toen ik de passievruchtengelei (ja je leest het goed, goddelijke passievruchtengelei) erin goot, sijpelde dit er aan alle kanten weer uit. Aanrecht, keukenvloer, koelkast alles zat onder. En zo kon mijn prestigieuze taartproject rechtstreeks de prullenbak in, samen met mijn ego. (de taart heb ik natuurlijk niet echt weggegooid, maar samen met de kids opgegeten)

Maar daar stond ik wel met lege handen voor de verjaardag van schoonmoederlief. En dat is dus een echte no go voor mij. Een alternatief was noodzakelijk. Als een bezetene spitte ik door mijn bakboeken. Met resultaat.

Een nieuwe favoriet is geboren. Sleutelwoorden: meer! Meer! Meer!
Hierbij, een week later dan gepland, wederom een Jillicious recept.

Fijne zondag!

 

Cheesecakerepen met witte chocolade

12-15 stukken

Ingrediënten

Bodem
250 gram roomboter
420 gram fijne tafelsuiker
2 eieren
380 bloem
60 gram cacao
1 tl zuiveringszout (Bakingsoda, verkrijgbaar bij de Toko)
½ tl zout

Topping

80 gram witte chocolade, in stukjes
300 gram monchou (op kamertemperatuur)
60 gram poedersuiker
1 ei

Een bakvorm van 23x30 cm

bakpapier

 

 

Klop de boter en de suiker licht en romig. Voeg de eieren één voor één toe en klop goed na elke toevoeging; schraap de zijkanten van de kom schoon, zodat alle ingrediënten goed worden opgenomen.

Zeef de bloem, cacao, zuiveringszout en zout samen in een kom en voeg het in 2 delen toe aan het boter-suikermengsel.
Snijd een kwart van het deeg af, wikkel dat in plasticfolie en leg het in de koelkast.
Leg het overige deeg tussen de vellen bakpapier en rol uit tot een rechthoekige lap.
Bedek de bakplaat met bakpapier, druk de lap deeg erop met een opstaand randje; zet het 20-30 minuten in de koelkast.
Verwarm intussen de oven voor op 170°C.
Haal de bakplaat uit de koelkast en bak het deeg 20-25 minuten. Laat het volledig afkoelen op de bakplaat voor u de topping toevoegt, maar laat de oven aanstaan.
Smelt de chocolade au bain marie. Laat het ietwat afkoelen. Klop de roomkaas en suiker tot een zalvig mengsel, schraap ook nu de zijkanten van de kom goed schoon zodat alle ingrediënten goed worden opgenomen. Dit voorkomt straks stukjes in je topping. Klop het ei er goed door en spatel dan de gesmolten chocolade erdoor.
Verdeel het roomkaasmengsel over de koude deegbodem. Haal het achtergehouden deeg uit de koelkast en verkruimel het in grote stukken over de topping.
Bak de cheesecake circa 25 minuten, tot hij gestold is. Laat hem afkoelen en daarna een paar uur opstijven in de koelkast. Snijd de cheesecake in blokjes of repen. Pas op, verslavend!

Geniet!

Uit: The Hummingbird Bakery- Cake Days