Snoskommers nog aan toe!

Bestaan ze nog? Ja ze bestaan nog! Mensen die een liefdevol gebaar maken zonder daar iets tegenover te stellen of terug te verwachten.
Dat dit zo is, heb ik aan de levende lijve mogen ervaren.

Zoals een aantal waarschijnlijk al wisten, ben ik al lange tijd op zoek naar “het griezelkookboek” van Roald Dahl.  Dit is een kookboek met allemaal recepten die veelal regelrecht uit één van zijn (kinder)boeken komen. Neem bijvoorbeeld de “Snoskommers” uit de GVR, of “De Vogelpastei” uit De griezels, en natuurlijk niet te vergeten ”Aflikbaar Behang voor Kinderkamers” uit –hoe verrassend- Sjakie en de Chocoladefabriek.
Kortom een must-have voor elk kind dat (niet) van bakken houdt!
Zo ook mijn lieve zoon. En niet alleen vindt hij bakken leuk, de boeken van Roald Dahl vindt hij geweldig! En laat het voor mij nou ook geen straf zijn om hem voor te lezen. Voor Roald Dahl ben je immers nooit té oud. Zeg nou zelf, Sjakie en de Chocoladefabriek spreekt toch tot een ieders verbeelding?!
Maar goed, terug naar mijn verhaal. Ik heb werkelijk waar elke zelf respecterende boekhandel aangeschreven (dat heet mailen in hedendaagse taal, maar klinkt minder spannend) die dit boek claimde te hebben, maar allemaal zonder resultaat. Een oproep op Facebook en Twitter was evenmin succesvol.
Met pijn in mijn hart moest ik mijn zoektocht staken… tot een aantal weken geleden.

Op een helder moment ergens eind september, bedacht ik mij om de uitgeverij zelf “aan te schrijven”. En wat toen gebeurde, doet mijn hart nog steeds smelten. Ik kreeg al snel een reactie terug dat ook bij hun het boek niet meer leverbaar was en zelfs niet meer in herdruk zou komen….MAAR deze mevrouw was zo geraakt door mijn vraag, dat zij het boek zou opsnorren uit haar privé collectie! Wow!
En zo gebeurde het dat deze week een pakketje binnenkwam, gericht aan mijn zoon met een heel lief briefje erbij van Wilma!
Ik kan je vertellen, het is een schot in de roos! Zowel zoon als dochterlief zijn niet bij het boek weg te slaan. Het is soms letterlijk ruzie om wie nu het boek mag doorlezen. Hun fantasie wordt geprikkeld, en dat betekent: Aan de bak!
Die volgende ochtend hebben we ontbeten met “Broeikaseieren” en geluncht met “Opstijglimonade met Prik”, de “Heksensoep” durven ze nog niet aan. Zo meteen werkt het nog echt!?

Via deze weg wil ik iedereen die dit leest oproepen om "Die Mevrouw bij de Klantencontacten" a.k.a. Wilma een mail te sturen om haar te bedanken voor haar lieve, lieve LIEVE gebaar!

Pay It Forward!!!

Vandaag daarom een (aangepast) recept uit “Het Grote Griezelkookboek” speciaal voor de jonge lezers onder ons, die moe worden van de opvoedkundige kletspraat tips van hun ouders.

Fijne zondag!

 

Kaakklevers voor Praatgrage Ouders

Sjakie en de Chocoladefabriek

20-24 stuks

 

 Ingrediënten

6 eiwitten

300 gr suiker

1 tl maïzena

1 tl azijn

24 harde zoete uitgepakte toffees*

1 spuitzak met een tuitje

 

Verwarm de oven voor op 120°C**.

Klop de eiwitten luchtig en voeg geleidelijk, al mixend, de suiker toe. Klop net zo lang tot het eiwit stevige pieken vormt. Meng de maïzena met de azijn en meng het door het eiwitschuim.

Doe het schuim in de spuitzak met tuitje.

Spuit een beetje op een met bakpapier beklede bakplaat. Leg daarop een toffee en bedek deze verder met het eiwit schuim in een torentje. Zorg dat de toffee niet meer zichtbaar is.

Bak de kaakklevers 1/ a 1½  uur in de oven tot ze droog en knapperig zijn. Laat ze afkoelen op een rooster.

 

*Harde toffees kunnen nog weleens tot nare schadeclaims (kunstgebitten die breken om maar iets te noemen…) leiden. Daarom heb ik gekozen voor Mellers, deze zijn stevig, maar wel goed te kauwen, en met een chocolade hart zijn ze natuurlijk helemaal yum yum. Toffifees zijn overigens ook niet vervelend, maar die hebben bij ons het aanrecht nooit bereikt…

 

** De torentjes bak je niet, maar laat je eigenlijk langzaamaan drogen in de oven. Je kan dit wel sneller doen door de oven hoger te zetten, maar dan zullen ze niet hun hagelwitte kleur behouden.